Մոնղոլ Շուուդան
Մոնղոլ Շուուդան | |
---|---|
Ժանրեր | փանկ-ռոք, ֆոլկ ռոք, folk punk?, anarcho-punk?, hardcore punk? և ալտերնատիվ ռոք |
Գործունեություն | 1989 |
Կայք | mongolshuudan.ru |
Mongol Shuudan Վիքիպահեստում |
Մոնղոլ Շուուդան (ռուս.՝ Монго́л Шууда́н) անարխիստական ուղղության խորհրդային և ռուսական ռոք խումբ։
Անվանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խմբի անվանումը մոնղոլերենից թարգմանաբար նշանակում է" մոնղոլական փոստ " և գալիս է խորհրդային տարիներին "Սոյուզպեչատ" կրպակների ցանցում լայնորեն վաճառվող կոլեկցիոն նամականիշների համապատասխան մակագրությունից։
Ժանր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Երաժիշտներն իրենք ուղղությունը սահմանում են որպես"Անարխո ռոք"։ Խմբի տարբեր երգերի ժանրային պատկանելությունը կարող է սահմանվել որպես պանկ, սկա-պանկ, պանկ-հարդքոր, հարդ-ն-ռոլ, ռիթմ-ն-բլյուզ-ռոք, գրանժ, շանսոն և դրանց հիբրիդները։ Երգերի հիմնական թեման 1917-1922/23 թվականների քաղաքացիական պատերազմի թեման է։ Խմբի վաղ աշխատանքի վրա ազդել է" ԴԿ " խմբի ստեղծագործությունները, սակայն" մոնղոլ Շուուդանը "բավականին ինքնատիպ խումբ է, որը ունի իր ուրույն տեղը՝ " մախնովշչինայի " ոճով ստեղծված երգերը դրա վառ ապացույցն են։
1994 թվականին New Hot Rock-ի լրագրողը նշել է, որ "Մոնղոլ Շուուդանը" ռուսական էկզոտիկայի սիրահարների, ինչպես նաև անչափահաս փանկերի և տարբեր մտավորականների համար ռուսական ռոքի ամենահետաքրքիր երևույթն է"[1]:.
Պատասխանելով քաղաքականության և կրոնի նկատմամբ վերաբերմունքի մասին հարցին ՝ խմբի ղեկավար Վալերի Սկորոդեդը հայտարարել է. "Մենք բոլորին դեմ ենք, մենք օղու կողմնակից ենք"[2]:.
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խումբը հիմնադրվել է Վալերի Սկորոդեդի կողմից 1989 թվականին, և այս ամբողջ ընթացքում նա եղել և մնում է նրա մշտական առաջնորդը[3].
Խմբի առաջին համերգը տեղի է ունեցել 1989 թվականի ապրիլի 1-ին[3].
1989 թվականի հոկտեմբերին խումբը մտավ Մոսկովյան ռոք լաբորատորիա ՝ առանց լսումների[3].
1989-ի նոյեմբերին թողարկվեց առաջին ալբոմը, որը կոչվում էր "Շոգեքարշ-անարխիա", որը երաժշտական քննադատ Ա.Տրոիցկին անվանեց 1989 թվականի լավագույն ալբոմ։
Հաջորդ տարի, երկրորդ ալբոմի թողարկումից հետո ՝ "Քայլիր -դաշտ" (ի սկզբանե նախատեսված էր "Բոլոր գործերը" վերնագրով), ստանալով Եվրոպայում ելույթ ունենալու հրավեր, "Մոնղոլ Շուուդան" խումբը մեկնեց շրջագայության Գերմանիայում և Նիդեռլանդներում, որից վերադառնալուն պես Սկորոդեդը ձայնագրեց երկրում առաջին ակուստիկ ալբոմներից մեկը ՝ "Ավազակային ալբոմ" վերնագրով։
1991 թվականին խումբ եկան կիթառահար Բորիս Շապիրոն, ով նախկինում նվագում էր "Երկինք և Երկիր" խմբում, թմբկահար Իգոր Իվանկովիչը և բաս կիթառահար Ալեքսեյ Պոլյակովը։
1992-ին Սերգեյ Բոդրով ավագը դիմեց Վալերի Սկորոդեդին ' առաջարկելով երաժշտություն գրել "Ես ուզում էի հրեշտակներ տեսնել" ֆիլմի համար[3].
Խմբի բաս-կիթառահար Ալեքսեյ Պոլյակովի նախաձեռնությամբ 1992 թվականին "Մոնղոլ Շուուդանը" Մոսկվայում բացեց առաջին"Օտրադնոյե" ռոք սրճարանը[3]. Սակայն սրճարանը երկար չգործեց։ Ելույթից առաջ ստացած դանակի հարվածից մահացավ Ալեքսեյ Պոլյակովը, ով նաև տնօրենի դեր էր կատարում, որից հետո սրճարանը դադարեցրեց իր աշխատանքը, իսկ խումբը որոշ ժամանակով լուծարվեց։
Խումբը հերթական անգամ փոխեց կազմը և 1993 թվականին ձայնագրեց "Անհեթեթություն" ալբոմը, որով "Մոնղոլ Շուուդանը" հաջողությամբ շրջագայեց Եվրոպայում ՝ ելույթ ունենալով նույն հարթակում այնպիսի թիմերի հետ, ինչպիսիք են "The Exploited" - ը և "L7" - ը։ 1994 - ին ձայնագրվեց "Չափազանց" ալբոմը, որը ներառում էր "Մոսկվա" երգը գրված Սերգեյ Եսենինի բանաստեղծության հիման վրա " Ամեն ինչ այժմ որոշված է։ Առանց վերադարձի...", որը դարձավ խմբի այցեքարտը։
Դրանից հետո խմբի կազմը կրկին թարմացվել է.որպես կիթառահար հրավիրվել է Ալեքսանդր Ռիկոնվալդը, իսկ հարվածային գործիքներին ՝ Վլադիմիր Դյագելը։ Այս կազմով նա գոյատևեց 8 տարի ՝ ձայնագրելով 3 ալբոմ և մի քանի ժողովածու, որոնցից վերջինը «Скатертью дорога» ալբոմն էր։
1999 թվականի հունվարին Վալերի Սկորոդեդը մենահամերգով հանդես եկավ "Նոր ռոքով" փառատոնի եզրափակիչ համերգին։ Համատեղ ելույթ ունեցավ «СерьГа», «Четверг Арутюнова», «Каземат», «Артель», «Белый шум», «Los Paranoies», «Оркестр 100», «Стена» խմբերի հետ[4]։
Վալերի Սկորոդեդը, 2003-ին հավաքելով նոր կազմ, ձայնագրեց 2 ալբոմ ՝ «Жертва» և «Сплошь и рядом»,, որը թողարկվեց մեկ տարի անց։
2009 թվականի ամռան վերջին խումբը լիովին պատրաստ էր նոր ալբոմի համար, որի ձայնագրմանը նրանք պետք է սկսեին աշնանը։ Վալերի Սկորոդեդի խոսքով ՝ ալբոմը պետք է ավելի կոշտ դառնար, քան "Մոնղոլ Շուուդան" խմբի մնացած ստեղծագործությունները[5]։ 2011 թվականի դեկտեմբերին խումբը թողարկեց «Естественный Отбор», ալբոմը, որում ներառված էին 16 նոր ստեղծագործություններ։
2013 թվականին խմբի ստեղծագործություններից մեկը ներառվել է Ծայրահեղական նյութերի դաշնային ցուցակում[6].
2015 թվականի օգոստոսին խումբ է հրավիրվել կիթառահար Սերգեյ Կրյուչկովը "Կոկ Օդու" խմբից։
2015 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Մոսկվայում "Stadium Live" ակումբի բեմում Յուրի Խոյի հիշատակին նվիրված մեծ համերգի շրջանակներում խումբը կատարել է «Похмел», «Дурак» и «Звёздная болезнь» երգերը[7]։
2018 թվականի հունվարի 13-ին թողարկվեց «Инстинкт Агрессивности» ալբոմը։ Նույն օրը տեղի ունեցավ թողարկման շնորհանդեսը Glavclub Green Concert-ում[8]։
2019 թվականին խումբը, ի պատիվ իր դեբյուտային ալբոմի 30-ամյակի ՝ վերաթոցարկեց «Паровоз анархия» նոր տարբերակը, որը կոչվում էր «Паровоз анархия». Реинкарнация». Ձայնասկավառակի թրեքլիստում ընդգրկվել են 2 լրացուցիչ երգեր։ «Больной санитар» и «Заплати и свободен!»[9].
2020 թվականին թողարկվել է նոր սինգլ ՝ «Забор», որը պատմում է խմբի հյուրախաղային կյանքի մասին[10]. Եվ առանձին երգեր։ «Трын Трава» և «Только Анархия, Только Хардкор»։
Նաև 2020 թվականին թողարկվեց «Сектор Газа», խմբի նոր ալբոմը, որում Մոնղոլ Շուուդան խումբը կատարեց «Казачья» երգի քովեր տարբերակը։
Дискография
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Խմբի կազմը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Валерий Скородед — голос, 6-и 7-и струнные ритм-гитары, акустическая гитара, клавишные, аранжировки, автор
- Евгений Путьмаков (Nicolas Crowen) — бас-гитара
- Сергей Крючков — 7-и струнная соло-гитара, бэк-вокал, вокал
- Алексей Портнов — ударные, барабаны, перкуссия
- Глеб Горшков — звукорежиссёр
Տեսահոլովակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Москва»
- «Повезло»
- «Лесник»
- «Козырь — наш мандат»
- «Иди, убей Бакунина!»
Երաժշտություն ֆիլմերի և սերիալների համար
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1992 — «Я хотела увидеть ангелов»
- 2000 — «ДМБ-004»
- 2015 — «Озабоченные, или Любовь зла»
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Константин Волков. Анархия в почтовом ведомстве // New Hot Rock. — 1994. — № 8. — С. 6.
- ↑ «Монгол Шуудан» взял реванш у Лимонова и Паука
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 История группы Монгол Шуудан на официальном сайте.
- ↑ Сергей Липский. Не дадим себя сожрать попсе! // «Общая газета» : еженедельник. — 1999. — № 5. — С. 9.
- ↑ «Интервью Валерия Скородеда корреспонденту портала gorod48.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ նոյեմբերի 22-ին. Վերցված է 2009 թ․ հոկտեմբերի 3-ին.
- ↑ «Решение Няганского городского суда Ханты-Мансийского автономного округа – Югры от 13.05.2013». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հոկտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2023 թ․ ապրիլի 2-ին.
- ↑ «Большой концерт памяти Юрия Хоя в клубе «Stadium Live» (Москва)». Портал YouTube. 2015 թ․ դեկտեմբերի 11.
- ↑ ««Монгол Шуудан» добился, чтобы из колонок брызнула кровь». KM.RU Новости - новости дня, новости России, последние новости и комментарии (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ հունիսի 25-ին.
- ↑ https://newsmuz.com/news/2019/mongol-shuudan-42654 NEWSmuz
- ↑ «Новый сингл группы Монгол Шуудан - Забор» (ռուսերեն). 2020 թ․ նոյեմբերի 2. Վերցված է 2021 թ․ հունիսի 25-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Энциклопедия русского рока», М., 2008, с. 213—214, ISBN 978-5-94037-071-0